Tijdens vakantie op vakantie
Blijf op de hoogte en volg Anoek
07 Maart 2014 | Peru, Cuzco
Hou je vast, dit word een heel verhaal!...
Afgelopen weekend zijn we met een groepje van 6 personen, met de nachtbus naar arequipa gereden.
Op zaterdag ochtend kwamen we al vroeg aan in het hostel. Hier hebben we ons omgekleed (Jeeej! een zomerjurkje) en zijn we de stad ingegaan! Heerlijk stadje, mooie pleintjes, muziek en net even wat anders dan Cusco.
We zijn meteen op zoek gegaan naar een trekking door de colca canyon, want dat was ons doel!
Nadat we een trekking geboekt hebben voor de dag daarna, hebben we heerlijk door het stadje gewandeld. Ze vierden hier carnaval. Lees: Een optocht door de stad, traditionele kleding en een groot water/schuimgevecht!
We zijn erg vroeg gaan slapen, want op zondag werden we al om 03.00 uur in de nacht opgehaald voor onze trekking!
Zondagochtend begon het allemaal. Na enkele uren in de bus kwamen we aan bij het verkooppunt voor de entree van de colca canyon. Ik kon de bus niet uit! Vanwege de hoogteverschillen die we al gemaakt hadden die dag en de vele slinger en onverharde wegen, voelde ik me niet goed.
Hoppa, daar ging ik dan.. Alweer.. Flauwgevallen in de bus.
Na een ontbijt voelde ik me beter en rond een uur of half 9 konden we aan onze trekking beginnen van in totaal 11 uur!
WOUW! Wat een uitzichten! Dit was echt schitterend! We hebben in totaal 3 tot 4 uur gelopen voor we bij onze luchplek aankwamen. Hier hadden we precies 45 minuten pauze en toen verder aan de laatste 4 uur lopen.
Meteen had ik het zwaar, omdat we bergop moesten en mijn hoofd nog steeds aan het draaien was na het flauwvallen.
Al snel liep ik dus achter op schema. Gelukkig bleef Marita (1 van de meiden die mee was met onze groep van 6) bij me. Zij heeft mij in totaal nog 2 keer flauw zien vallen. Nadat zij mijn tas getild heeft en de gids mij heeft geholpen met de laatste loodjes was het dan eindelijk zover! RUST!
We sliepen in een oase. Wat een ervaring. We hadden een zwembad en zijn daar meteen ingedoken. Toen we de sterren konden tellen vanuit het zwembad wilde we geen douchen. Geen licht. In de hele oase was geen stroom te bekennen! Niet in de douche, niet in het restaurant en niet op onze kamer. Even helemaal niets. Alleen maar kaarsen, een bedje, veel ongedierte en 5 gezellige mensen om me heen. Genieten!
Dag 2 verliep een stuk beter! Omdat dit een hele zware wandeling zou worden van nog eens 3 uur (bergop!) hebben we met zijn 3en besloten om deze route op een muilezel te doen. Dit was een hele goede beslissing! Boven komen, zonder uitgeput te zijn! Genieten van de mooie omgeving en van de spanning. Die muilezels lopen namelijk nogal op het randje..
Warmwaterbronnen, lekker eten en weer met de bus naar arequipa om vervolgens weer de nachtbus terug naar cusco te nemen.
Terug in cusco, na een hoppelige nacht met niet heel veel slaap, voelde ik me weer niet goed. Opnieuw moest ik heel erg wennen aan de hoogte. Ik heb besloten mijn contactpersoon te bellen van de organisatie en die heeft mij naar een kliniek gebracht.
Gelukkig besloten Yvonne en Marita met me mee te gaan, want ik heb daar in totaal bijna 4 uur aan het infuus en de zuurstof gelegen. Mijn bloed en andere testen waren prima, dit kwam dus echt door de hoogte..
Ondertussen is het 3 dagen geleden dat ik in de kliniek aan het infuus heb gelegen en voel ik mij een stuk beter! Ik merk wel dat ik weer helemaal opnieuw moet wennen aan de hoogte. Ik heb weer veel hoofdpijn en ben bijna de gehele dag buiten adem.
Gelukkig heb ik medicatie gekregen tegen de misselijkheid en kan ik dus gewoon eten en drinken. Hierdoor heb ik meer energie en voel ik me beter.
Ik moet de komende periode even rustig aan doen. Mijn lijf moet opnieuw wennen aan de hoogte, dus de sportschool, lange wandeltochten en te intensieve excursies zitten er dus even niet in.
Afgelopen woensdag heb ik op school een gesprek gehad over mijn project. Hier ga ik volgende week namelijk al starten!
Helaas kan ik niet naar mijn voorkeursproject Chaska Wasi. De zorg is daar, door reorganisaties, erg slecht en daar willen ze geen vrijwilligers mee confronteren.
Ik zal daarom maandagochtend starten in het project "Casa Madre Teresa". Klinkt erg Christelijk en dat is het ook! Dit project is, net zoals Chaska Wasi, een project voor kinderen met een verstandelijke handicap. Het grote verschil is, dat dit project word geleid door 6 nonnen. Er werken dus geen profecionals.
Ik hoop dat ik veel zal leren daar en ook mijn steentje bij kan dragen aan een goede leefomgeving voor de kinderen samen met de andere vrijwilligers.
Ik wens iedereen vanuit Peru een heel fijn weekend toe! Ik ga er zelf ook van genieten! Er staan wat uitstapjes op de planning en verder doen we het gewoon rustig aan!
Geniet van het zonnetje in Nederland.
Ik hoop snel weer iets te kunnen typen en dan zonder al die gezondheidsproblemen!..
Afgelopen weekend zijn we met een groepje van 6 personen, met de nachtbus naar arequipa gereden.
Op zaterdag ochtend kwamen we al vroeg aan in het hostel. Hier hebben we ons omgekleed (Jeeej! een zomerjurkje) en zijn we de stad ingegaan! Heerlijk stadje, mooie pleintjes, muziek en net even wat anders dan Cusco.
We zijn meteen op zoek gegaan naar een trekking door de colca canyon, want dat was ons doel!
Nadat we een trekking geboekt hebben voor de dag daarna, hebben we heerlijk door het stadje gewandeld. Ze vierden hier carnaval. Lees: Een optocht door de stad, traditionele kleding en een groot water/schuimgevecht!
We zijn erg vroeg gaan slapen, want op zondag werden we al om 03.00 uur in de nacht opgehaald voor onze trekking!
Zondagochtend begon het allemaal. Na enkele uren in de bus kwamen we aan bij het verkooppunt voor de entree van de colca canyon. Ik kon de bus niet uit! Vanwege de hoogteverschillen die we al gemaakt hadden die dag en de vele slinger en onverharde wegen, voelde ik me niet goed.
Hoppa, daar ging ik dan.. Alweer.. Flauwgevallen in de bus.
Na een ontbijt voelde ik me beter en rond een uur of half 9 konden we aan onze trekking beginnen van in totaal 11 uur!
WOUW! Wat een uitzichten! Dit was echt schitterend! We hebben in totaal 3 tot 4 uur gelopen voor we bij onze luchplek aankwamen. Hier hadden we precies 45 minuten pauze en toen verder aan de laatste 4 uur lopen.
Meteen had ik het zwaar, omdat we bergop moesten en mijn hoofd nog steeds aan het draaien was na het flauwvallen.
Al snel liep ik dus achter op schema. Gelukkig bleef Marita (1 van de meiden die mee was met onze groep van 6) bij me. Zij heeft mij in totaal nog 2 keer flauw zien vallen. Nadat zij mijn tas getild heeft en de gids mij heeft geholpen met de laatste loodjes was het dan eindelijk zover! RUST!
We sliepen in een oase. Wat een ervaring. We hadden een zwembad en zijn daar meteen ingedoken. Toen we de sterren konden tellen vanuit het zwembad wilde we geen douchen. Geen licht. In de hele oase was geen stroom te bekennen! Niet in de douche, niet in het restaurant en niet op onze kamer. Even helemaal niets. Alleen maar kaarsen, een bedje, veel ongedierte en 5 gezellige mensen om me heen. Genieten!
Dag 2 verliep een stuk beter! Omdat dit een hele zware wandeling zou worden van nog eens 3 uur (bergop!) hebben we met zijn 3en besloten om deze route op een muilezel te doen. Dit was een hele goede beslissing! Boven komen, zonder uitgeput te zijn! Genieten van de mooie omgeving en van de spanning. Die muilezels lopen namelijk nogal op het randje..
Warmwaterbronnen, lekker eten en weer met de bus naar arequipa om vervolgens weer de nachtbus terug naar cusco te nemen.
Terug in cusco, na een hoppelige nacht met niet heel veel slaap, voelde ik me weer niet goed. Opnieuw moest ik heel erg wennen aan de hoogte. Ik heb besloten mijn contactpersoon te bellen van de organisatie en die heeft mij naar een kliniek gebracht.
Gelukkig besloten Yvonne en Marita met me mee te gaan, want ik heb daar in totaal bijna 4 uur aan het infuus en de zuurstof gelegen. Mijn bloed en andere testen waren prima, dit kwam dus echt door de hoogte..
Ondertussen is het 3 dagen geleden dat ik in de kliniek aan het infuus heb gelegen en voel ik mij een stuk beter! Ik merk wel dat ik weer helemaal opnieuw moet wennen aan de hoogte. Ik heb weer veel hoofdpijn en ben bijna de gehele dag buiten adem.
Gelukkig heb ik medicatie gekregen tegen de misselijkheid en kan ik dus gewoon eten en drinken. Hierdoor heb ik meer energie en voel ik me beter.
Ik moet de komende periode even rustig aan doen. Mijn lijf moet opnieuw wennen aan de hoogte, dus de sportschool, lange wandeltochten en te intensieve excursies zitten er dus even niet in.
Afgelopen woensdag heb ik op school een gesprek gehad over mijn project. Hier ga ik volgende week namelijk al starten!
Helaas kan ik niet naar mijn voorkeursproject Chaska Wasi. De zorg is daar, door reorganisaties, erg slecht en daar willen ze geen vrijwilligers mee confronteren.
Ik zal daarom maandagochtend starten in het project "Casa Madre Teresa". Klinkt erg Christelijk en dat is het ook! Dit project is, net zoals Chaska Wasi, een project voor kinderen met een verstandelijke handicap. Het grote verschil is, dat dit project word geleid door 6 nonnen. Er werken dus geen profecionals.
Ik hoop dat ik veel zal leren daar en ook mijn steentje bij kan dragen aan een goede leefomgeving voor de kinderen samen met de andere vrijwilligers.
Ik wens iedereen vanuit Peru een heel fijn weekend toe! Ik ga er zelf ook van genieten! Er staan wat uitstapjes op de planning en verder doen we het gewoon rustig aan!
Geniet van het zonnetje in Nederland.
Ik hoop snel weer iets te kunnen typen en dan zonder al die gezondheidsproblemen!..
-
08 Maart 2014 - 00:29
Chris:
Wat een ervaring....wel jammer dar je zoveel last hebt van het hoogte verschil.
Maar gelukkig blijf je wel genieten.
Leuk de verhalen
Ben benieuwd naar de verhalen straks bij de nonnen....
Groetjes van uit het zonnige Eersel -
08 Maart 2014 - 06:24
Grace:
Hey Anoek!
Het zit je ook niet mee he! Wel weer een gaaf avontuur erbij -
08 Maart 2014 - 06:30
Grace:
Waarom staat de helft van mijn berichtje er maar??? Ach jah, heel veel succes volgende week en tot snel! Dikke kus en knuffels van de kids, ze missen je. X Grace -
08 Maart 2014 - 08:53
Dadsku:
Hoy Peruaantje,
Gelukkig houden me via de App regelmatig alles bij en weten we dat alles wel goed is.
Het is toch wel leuk om steeds zo'n verslag te lezen.
Las in de krant dat onze konigin nu is Peru is op visite bij de president. Willem is er niet bij deze keer dus het is daar een Latina onderonsje.
Geniet er van en hou ons op de hoogte.
Trouwens de foto's op facebook zijn hardstikke mooi.
Denk dat ik er met Moeks en Ome Ron ook wel een keertje naar toe ga. Heb per slot ven rekening ook wel ervaring op een muilezel en dat dat van over die steile paadjes en afgronden lopen met zo'n dier kan ik me nog wel herineren.
Toch wel leuk dat je bij de nonnen terecht komt. Sister act op de basis school is niet voor niets geweest. Probeer bij de nonnen in Peru maar dezelfde non te zijn als toen bij Sister Act. Kunnen ze ook nog lachen.
Geniet ervan en doe Maxima de groeten van me als je ze tegen komt.
Doeiiiiiiiiiii -
08 Maart 2014 - 21:01
Elke:
Hallo Anoek,
Weer een mooi uitgebreid verhaal van je kunnen lezen. Je maakt wel van alles mee ver van huis. Ik hoop dat het inmiddels weer goed met je gaat en dat je weer op de juiste hoogte bent gekomen!. Zijn weer benieuwd naar je ervaringen voor de komende week en wensen je heel veel succes.
Lieve groet van ons, Elke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
